« »
 
[]« Solifossor » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 520b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOLIFOSSOR
SOLIFOSSOR, Qui terram fodit. Mantuanus :
Fænisecæ, Solifossores, nautæ atque bubulci.