« »
 
[]« 4 solium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 521a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOLIUM4
4. SOLIUM, Area, Gall. Aire, Dombensibus rusticis hodie Suel. Præceptum Ludovici Pii ann. 815. inter Instrum. tom. 4. Gall. Christ. novæ edit. col. 264 :
Cum casa indominicata, curtis, Soliis, pratis, perviis, exitibus, etc.
Charta Thossiac. ann. 1404 :
Juxta Solium Anthonii Laborier tenet quasdam domos cum suo Solio seu curtile retro easdem domos.
Vide supra Solagium.