« »
 
[]« Sondrum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 525c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SONDRUM
SONDRUM, Solum, fundus, ut videtur. Testament. Tellonis Episc. Curiensis ann. 766. apud Mabillon. tom. 2. Annal. Bened. pag. 708. col. 1 :
Agri, prata, et quidquid ad ipsas colonias pertinet, cum omni Sondro suo ex integro.
Pluries occurrit ibidem. Vide Solanum.
P. Carpentier, 1766.
Melius forsan, Domanium, ut Dominicum 3. Vide infra Sundrialis. []