« 2 spaltum » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 540b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPALTUM2
2. SPALTUM, vel Spaltus, f. Parcus, locus muris, sepibus aut fossis
circumseptus et defensus ; unde vocis origo. Charta ann. 1062. in Chartul. Vindoc. ch.
168. ex Reg. 3. Armor. gener. part. 1 :
Super hæc vero et alia monachis largitus est de Spalto suo, videlicet ad extirpandum quantum domibus eorum ædificandis familiæque ipsorum, insuper et ad burgum in commune faciendum sufficiens fuerit.Vide Spaleum.