« »
 
[]« Spasmare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 543b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPASMARE
SPASMARE, Contrahere, ex Gr. σπασμός, contractio. M. Justinus Lippiensis in Lippiflorio pag. 142 :
Marcescunt nervi, Spasmantur crura deorsum.
Spasmea. Severus Sulpitius Epist. ad Claudiam sororem de Virginitate :
Grande est et immortale, pene ultra naturam corpoream superare luxuriam, et concupiscentiam Spasmeam adolescentiæ facibus accensam animi virtute restinguere, etc.
Ex σπάσμα, τος, convulsio, contorsio, distentio.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Spasmosus. Vita S. Johannis Valentin. Episc. apud Marten. tom. 3. Anecd. col. 1698 :
Qui autem erigit elisos, et consolidat contritiones eorum Dominus Jesus Spasmosam sic in eo laxavit habitudinem, ut collum menti et humeri contiguitatem sejungeret.