1. SPERARE, Credere. Concilium Compendiense ann. 757. cap. 5 :

Si Francus homo accepit mulierem, et Sperat, quod ingenua sit, etc.

Hincmarus Remensis in Epist. de Synodo apud Tusiacum :

Qui ostendit mihi librum, quem, ut Spero, Canones appellant.

Reclamatio Hincmari Laudun. :

Aditum tamen ad Sedem Apostolicam minime Sperantes mihi posse denegari.

Vita MS. Magnobodi Episc. Andegav. cap. 11 :

Valentem puerum invenerunt, quem defunctum Sperabant.

Fulcherius Carnotensis lib. 1. Histor. Hierosolymitanæ cap. 4 :

Ibi insuper, ut Spero, viginti millia spadones assidua habitatione conversantur.

Ordericus Vitalis lib. 13 :

A Roberto.... captus est, cum quo firmam pacem habere Sperarat.

Historia Inventionis S. Mastidiæ :

Inter quos commigrantes quidam Trecassinorum puellas duas, ut Spero, quinquennes adducunt secum.

Supra :

Juvenis, ut puto, 15. annorum.

Passio S. Bercharii pag. 75 :

Sperans aptum se Monasterium ædificandi locum reperisse.

Vide Ammianum lib. 20. pag. 174. Columbanum in Pœnitentiali cap. 2. Legem Bajwar. tit. 16. cap. 1. § 2. librum Miraculor. S. Richarii cap. 16. apud Mabillonium, Matthæum Westmon. ann. 1303. Appendicem ad Capitular. n. 88. Hist. Condomensem pag. 437.