« »
 
[]« Spita » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 559a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPITA
SPITA, mendose, ut videtur pro Spica. Locus est supra in Degrana.