1. SPOLIUM, Rerum ablatio, in Speculo Saxon. lib. 2. art. 31. § 2.

Furtum aut Spolium.

Germ. Düve oder Rof. Ibid. lib. 1. art. 39. lib. 2. art. 60. 64. 72. lib. 3. art. 5. etc. Spoglio Italis, eadem notione, in Ital. Sacra tom. 8. in Episc. Benevent. Præceptio Guntranni Regis post Concilium Matiscon. II :

Aut iniqua quibuscumque Spolia inferre præsumant.

Ita in Concilio Toletano XII. cap. 10. Tolet. XIII. cap. 2. Gregorius Turon. lib. 9. cap. 30 :

Neque ullam novam ordinationem Se inflicturum super eos, quod pertineret ad spolium, spopondit. Præda seu spolium

in Concilio Coloniensi ann. 1266. cap. 4. Vide Skenæum ad Statuta Alexandri II. Regis Scotiæ, cap. 8.

2. SPOLIUM, Quidquid ex agris colligitur, messis, tempus quo agri eorum fructibus spoliantur, Dépouille eadem notione dicimus. Charta Curiæ Suession. ann. 1277 :

Confessus est se retinere... quoddam pratum seu Spolium cujusdam prati siti in prætaria quæ est inter villas.

Charta ann. 1481. ex Tabul. B. M. de Bono-Nuntio Rotomag. :

Inter cetera petendo restitutionem certarum decimarum feni per dictum Des Comptes captarum et perceptarum in Augusto et Spolio novissimis.

Alia ann. 1492. ex eod. Tabul. :

Ipse curatus in Augusto et Spolio ultimo licet sciret præmissa,..... neominus in Augusto et Spolio ultimo plures guerbas dictæ decimæ.......... ceperat, etc.

3. SPOLIUM, Supellex quævis. Leges Grimoaldi Reg. Longob. tit. 2. § 3. 3. :

Et si Spolia hominis sepulti servus de sepulchro tulerit, etc. i.

vestimenta. Lex Alaman. tit. 87 :

Si quis res suas apud alium hominem invenerit, quicquid sit, aut mancipia, aut pecus, aut aurum, aut argentum, aut alia Spolia, etc.

Adde Leg. Sal. tit. 37. § 6. et 7. Vetus Notitia Viennens. ann. 863 :

Dicens, quod ipse Sigebertus cum aliis conductis hominibus liberis et servis emunitatem sancti Mauricii vel sancti Ferreoli, in loco, qui dicitur Riparia per vim infregisset, ibique incendium fecisset, et omnia Spolia domus violenter auferret, cavallos scilicet, arma, vestimenta, et cætera consistentia, etc.

Charta Begonis Episcopi Cadurcensis apud Cruceum n. 299 :

Exposuerunt etiam sæpe accidisse, quod dum contingit aliquem de prædictis viris Ecclesiasticis infirmari, illi, qui ad eorum Ecclesias, vel alibi, ubi sunt eorum bona, mittuntur pro juris nostri conservatione, dictorumque bonorum, quæ vulgariter nuncupantur Spolia, receptione, etc.

Adde n. 301. 302. Vide Spolium 4.

4. SPOLIUM, Jus quod ex bonis mobilibus defunctorum Prælatorum Cameræ Apostolicæ, vel Curatorum decedentium Archidiaconis obvenit, Practicis nostratibus Dépouille. Charta ann. 1409. ex Tabul. S. Victoris Massil. :

Ludovicus II. Rex Jerusalem et Siciliæ, et Comes Provinciæ jubet Prælatos solvere Cameræ Apostolicæ omnia arreragia, debita etiam Spolia defunctorum Prælatorum secundum decreta Alexandri PP. III. in Concilio Pisis habito.

Concil. Tarracon. ann. 1591. inter Hispan. tom. 4. pag. 535 :

Nullus rector aut vicarius.... audeat sub nomine Spolii... sibi vindicare unam ex vestibus, jocalibus vel aliis bonis... illorum quos mori contigerit infra limites suæ parochiæ, qui sit ab ipsa parochia alienigena aut peregrinus.

Ubi de jure quod parochi in bona decedentium parochialium sibi vindicabant. Ad jus vero Archidiaconorum præsertim Parisiensium quod spectat, consule Tractatum hac de re editum ann. 1683. et Fra-Paolo de Benef. circa finem. Parisiensium jus assertum fuit Aresto Parlamenti ann. 1700. 1. Sept. Vide Spolium 3.