« 1 stagnus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 576a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STAGNUS1
1. STAGNUS, pro Scaquus, ni fallor. Vide Scacci 1. et Scaqueti.
Statuta Guidonis Abb. Crassensis ann. 1377. apud Stephanot. tom. 10. Fragm.
Hist. MSS :
Item Statuimus et ordinamus ut nullus subditorum nostrorum Monachorum infra septa dicti monasterii vel extra ubicumque ad taxillos ludat, sive ille ludus fiat cum solis taxillis vel cum aleis seu Stagnis, vel alio quocumque nomine nuncupentur. Alias in contra facientes sententiam excommunicationis ferimus in his scriptis ; quam sententiam contra tales ludentes ad taxillos sic intelligimus et etiam declaramus, quod ludentes ad aleas seu Stagnos, licet cum taxillis, ad comestibilia et potabilia, etc.Vide Stater.