STANNUM 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 stannum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 581c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STANNUM1

1. STANNUM, pro Stagnum. Ugutio :

Stannum, est aqua stans, artificio pisces habens. Piscina est aqua stans artificio non habens, sed carens piscibus.

Charta ann. 1263. in Histor. Monmorenciaca pag. 113 :

Quoddam molendinum..... cum jardino, prout se comportat ante et retro, et Stannum contiguum illi molendino, etc.

Alia ann. 1234. in Histor. Castilionensi pag. 244 :

Et eis licebit herbas colligere cum faucillis, factis seu colatis in Stannis nostris pacifice.

Ita præterea usurpatur in M. Pastorali Eccl. Paris. lib. 4. Ch. 35. Leg. Norman. apud Ludewig. tom. 7. Reliq. MSS. pag. 158 :

Sciendum est quod nullus fluvium aliquem in Stannis vel confossis suis detinere potest, nisi a sole occidente usque ad eumdem orientem.