« »
 
[]« 2 stannum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 582a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STANNUM2
2. STANNUM, Sedes et apotheca, ubi merces venum exponuntur, idem quod Stallum 1. Litteræ Philippi III. Franc. Reg. ann. 1277. tom. 3. Ordinat. pag. 61 :
Quod Stanna seu stalla ejusdem castri seu ville, ad vendendum panem seu carnes, aut pisces, vel quelibet mercimonia... ad dictam Mariam et virum suum pertineant. Stannum draperiæ,
in Charta Calomontis ann. 1399. In alia Thossiac. ann. 1404 :
Charreria tendens a Stanno Perret versus S. Desiderium.
Vide Stamnum.