« 2 staulus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 590c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STAULUS2
2. STAULUS, Stallum, apotheca, forte ex Anglo-Saxonico, Staple, de quo supra in
Stapulæ : Gallis, Estal. Libertates MSS. villæ S. Desiderii in
Campania anno 1228 :
Nemini in villa S. Desiderii Staulos habere vel locare licebit, salvis supradictis Staulis.Vide Fenestra, Stallum 1.
P. , 1766.
◊ Charta ann. 1285. ex
Tabul. S. Petri Carnot. : Staulum situm Bruroliis in meo feodo pro anniversario dicti defuncti..... concessi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Staullus, Eodem significatu. Gesta Guillelmi Episc. Cenoman. apud Mabillon. tom. 3.
Analect. pag. 373 : Ipse in claustro Staullum comparavit, unde oleum illud reciperetur, et residuum illius redditus in alias majoris ecclesiæ necessitates poneretur.