![[]](img/image.png)
«
2 stema » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 594b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/STEMA2
2. STEMA, pro Stemma. Tabular. Landevenec. :
Quædam mulier indolis moribus Stemate
regalium orta, nomine Winargant.
Pluries ibi. Vide
Cocteria.