« »
 
[]« 1 stipare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 599c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIPARE1
1. STIPARE. Beda in Vita S. Guthberti Ep. n. 68 :
Sumpto fœno vel argilla vel quidquid hujusmodi materiæ reperisset, Stipaverat rimulas, ne quotidianis imbrium sive ventorum injuriis ab orandi retardaretur instantia.
Ubi Stipare, est stupa, vel stipa rimas occludere, nos Estoupper dicimus. Vide Stuppare.