![[]](img/image.png)
«
1 stipus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 601b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIPUS1
1. STIPUS,
Mendicus, Joh. de Janua,
Mandiant, in Gloss. Lat. Gall. Sangerm.
Qui stipem emendicat. Vide alia notione in
Staupus.