« 3 stiva » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 602a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIVA3
3. STIVA, Neuma, quod post antiphonas cantatur. Bernardus de Musica :
Neumata inventa sunt singulis subjicienda antiphonis quæ apud quosdam Stivæ vocantur.