Stauracium. Papias : Stauracium, genus palliorum depictorum ex storace, quæ gutta similis est mali cydonii. Chronicon Fontanellense cap. 16 :

De vestimentis vero Ecclesiasticis largitus est pallia quæ dicuntur fundata tria, Stauracia duo, etc.

Paulus PP. Epist. 15. Codicis Carolini :

Storacium pallium unum habentem paones.

Stauracis, Stauracinus. Anastas. in Sergio PP. pag. 61 :

Locellum aperuit, in quo interius plumacium ex holoserico superpositum, quod Stauracis dicitur, invenit.

Idem vero Plumacium videtur quod Opus plumarium. Vide Plumarium 2. In S. Hadriano pag. 109 :

Fecit etiam in eadem ipsa basilica..... cortinas miræ magnitudinis de palliis Stauracin, seu quadrapolis.

Infra :

Similiter fecit vestem de Stauracin, seu cortinam majorem ex palliis quadrapolis : sed et per diversos arcus vela syrica numero 57. omnia ex palliis quadrapulis, seu Stauracin.

Occurrit ibi pluries. Hariulfus lib. 2. c. 1 :

Casulas de pallio 30. de purpura 10. de Storace 6. de pisce 1. de platta 15. de cendato 5.

Vide Epist. 7. S. Bonif. Moguntini Arch. Ex his apparet perperam Bulengero, vestes stauracinas, dici auro et serico pampinatas, corimbiatas, filicatas, quia Græcis recentioribus, ut auctor est Moschopulus l. περὶ σχεδῶν, στουράϰια, ἕλιϰες, corymbi et pampini vocantur.