« »
 
[]« Stuffare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 619c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STUFFARE
STUFFARE, Instruere, Gallis Estoffer : Stuffatus, stoffatus, Instructus, Estoffé. Prima Statuta Roberti I. Regis Scotiæ cap. 5. § 5 :
Et quod quisque dominus veniat Stuffatus ad exercitum de cariagiis et victualibus.
Henric. de Knyghton ann. 1338 :
Naves de viris armatis ad plenum Stuffatas.
Et ann. 1357 :
Cum tribus navibus bene Stoffatis.
Charta Joannis Lothar. et Brabant. Ducis in Chron. Bonæ-Spei pag. 265 :
Servitium unius currus Stoffati per unum diem, pro una corveya reputantes.
Jac. Hemricurtius lib. de Bellis Leodiensib. cap. 2 :
Et estoient li plus poissans d'amis, et li miez warnis Estoffeis de proismes prochains, qui fuissent en tot Hasbaing.
Cap. 20 :
Il et totes ses parties accordent une journée por chevachier à Wareme bien Stoffeys, et corir sus al Chastelain.
Idem in Speculo Hasbanico pag. 280 :
Il servoit Stoffeement, et par especial il avoit...... ses proismes, etc.
Chronicon Flandriæ cap. 110 :
En ce temps fut le Comte eschappé hors de Bruges, et fut venu à Lille moult Estoffement :
id est, cum magno comitatu, rebus omnibus instructus Brugis venit. Hinc Estoffe, pro instructu. Cap. 39 :
Et fit prendre toutes les garnisons qui en la ville estoient, et les feit mener au Chastel, et le fit garnir de pierres (leg. perrieres) et de toutes autres Estoffes.
Quæ quidem vox Estoffe, vulgo usurpatur a nostris pro pannis, unde vestes conficiuntur, quibus homo instruitur. Vide supra Estoffatus.
Instuffare, Idem quod Stuffare. Thomas de la Moor in Edwardo II. Rege Angl. pag. 599 :
Ad hanc insulam victualibus universaliter abundantem, tamen abundanti vino, oleo, melle, frumento, brasio, piscibus salsis, carnibus et terrestri carbone Instuffatam, Regem volentem adnavigare, ventus contrarius prohibuit.
Henric. de Knyghton ann. 1340 :
Et nobiliter Instuffavit (naves) de viris armatis et albalistis, etc.
Stoffura, Instructus, apparatus. Henr. de Knyghton ann. 1332 :
Venit cum 10. navibus de Flandria omni Stoffura, quæ ad guerram pertinet, bene refertis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Stuffura, Eadem notione. Charta Henrici IV. Reg. Angl. ann. 1405. apud Rymer. tom. 8. pag. 384 :
Pro Stuffura castri nostri de Hadleg ordinata, videlicet 25. doublettes, 24. jakkes, etc.
Hist. Harcur. tom. 3. pag. 65 :
Inveniendo quatuor homines ad equitandum...... et sufficienter Stuffuram soldariorum in castro, etc.
Vocis forte etymon a Stuffis, de quibus supra, quod qui pluribus vestibus instructus sit, iis frigus non modo depellat, sed et calorem, qualis in Stuffis habetur, sibi conciliet.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Probabilius videtur Vossio lib. 2. de Vitiis serm. cap. 5. derivari hanc vocem, ut et Estoverium, quod materiem, alimentum, fomentum significat, a Germanico Stoffe, quo materies, sive id ex quo aliquid fit, intelligitur. Haud invitus in hanc sententiam descenderem.