« »
 
[]« Estoffatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 321b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESTOFFATUS
ESTOFFATUS, Instructus, munitus, Gallice Etoffé. Chronicon Bonæ Spei pag. 264 :
Tenebuntur exhibere mille et sexcentas corrueas de curribus munitis et Estoffatis rationabiliter sine dolo.
Charta Walteri de Hamello ann. 1217. ex Tabulario Corbeiensi :
Volui etiam et concessi, quod si decima ipsa undecim modios bladi, sex scilicet frumenti et quinque avenæ ad mensuram Corbeiæ plenarie Estoffatos singulis annis non valeret, defectum undecim modiorum prædictorum de meo teneor adimplere.
Ubi plenarie Estoffatos idem est quod bene mensuratos et impletos. Vide Stuffare.