« »
 
[]« Superstitio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 670c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERSTITIO
SUPERSTITIO, Vexatio, quidquid super statas et ordinarias præstationes exigitur. Charta Caroli Crassi Imp. ann. 882. pro Ecclesia Veronensi apud Ughellum :
Pervenit ad nostram notitiam maxima venerabilium Episcoporum et populi proclamatio de plurimis sibi illatis Superstitionibus et injunctis oppressionibus a sæculari et publica potestate, etc.
Occurrit ibi rursum, et in alio ejusdem Imp. Diplomate tom. 4. pag. 1366 :
Omnes has Superstitiones, et importunas funditus violentias ab hoc hodierno die deinceps abolendas..... decernimus.
Vide Superponere 1. et Superstitiosus 2. Chartul. Gemmet. tom. 1. pag. 304 :
Taliter legis mundanæ succrescente superfluo usu, illa cœpit fatigari diversi census ritu, ad votum advocatorum usque ad tempus meum. Quapropter vir bonæ memoriæ Theodericus tunc temporis abbas supradicti monasterii factus, miseriæ incolarum condolens,........ studuit ejus obtinere meritis et precibus, ut Superstitio tanta vel talis abdicaretur penitus. Inde igitur Rothomagensis monetæ lxii. libras mihi obtulit, nec non et sex equos permagni pretii præsentavit, etc.
Paulo diversa notione dicitur,
Supervacua et Deo odililis vestimentorum Superstitio
, in Epist. S. Bonifacii Moguntini ad Cuthbertum Archiep. Cantii præfixa Concilio Cloveshoviensi. In Capitulari Aquisgranensi I. ann. 803. cap. 3. et lib. 7. Capitul. cap. 260. agitur de
Chorepiscoporum Superstitione atque damnatione
. In Glossis antiquis MSS. Superstitio, exponitur Superfluitas religionis, superflua institutio vel observatio, Superstitiosus, falsus religiosus, aut idolorum cultor. Vide Superstitia.