« »
 
[]« 2 superstitiosus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 670c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERSTITIOSUS2
2. SUPERSTITIOSUS, Extraordinarius. Superstitiosa exactio, quæ præter consuetam imponitur. Charta Henr. imper. II. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 15 :
Nostra imperiali auctoritate omnes Superstitiosas exactiones et importunas violentias funditus deinceps illis abolendas et radicitus extirpandas modis omnibus decernimus et confirmamus.
Eadem leguntur in Diplom. Henr. IV. ann. 1116. ibid. col. 25. Vide Superstitio.