SUPPLEMENTUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Supplementum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 673c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPPLEMENTUM

SUPPLEMENTUM, Viaticum, quod ad iter conficiendum suppeditatur. Jonas Bobiensis Monach. in Vita S. Bertulfi Abb. cap. 5 :

Poscunt ut Supplemento publico, qualiter Romæ ad Sedem Apostolicam venire queant, fulciantur.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Supplementum, Subsidium ad vitæ necessaria. Monast. Anglic. tom. 1. pag. 12 :

Anno gratiæ 681. Baldredus Rex Cantiæ dedit Hemgisel abbati (Glastoniensi) ad Supplementum honorabilis ecclesiæ B. Mariæ et S. Patricii manerium de Pennard.

Charta Ludovici Pii sæc. 4. Bened. part. 2. pag. 122 :

Delegavit etiam eidem presbytero quamdam cellam, Hrodnace vocatam, quatenus eidem loco periculis undique circumdato fieret Supplementum. Ad Supplementum servorum Dei ipsi prænominato loco servientium, etc.

in Charta Richardi II. Ducis Norman. Vide Supplere.