« Surdare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 678a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SURDARE
SURDARE, Surdum facere. Gloss. Lat. Gr. :
Surdo, ϰωφόω.Lex Bajwar. tit. 5. § 17 :
Si eum Surdaverit, vel sic eum plagaverit ut claudus permaneat, etc.