« 2 sustentaculum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 682a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUSTENTACULUM2
2. SUSTENTACULUM, Fulcrum, baculus quo quis sustentatur. Acta MSS. S. Victuri in Biblioth.
S. Petri Carnot. :
Beatus Martinus dedit illi Sustentaculum super quod solent sacerdotes fusis orationibus sustentari.Eadem, sed simpliciori stylo, referunt Acta Episcop. Cenoman. apud Mabill. tom. 3. Analect. pag. 68. ubi de eodem Victuro :
Beatus Martinus dedit illi baculum suum, quo sustentari solebat, et deduxit eum secum usque ad urbem.Vide Sustentarium.