SYMBOLÆ, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Symbolæ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 686b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SYMBOLAE

SYMBOLÆ, Convivia publica, ex singulorum Symbolis, ἀγάπαι. Vox Græcis et Latinis Scriptoribus usitatissima, quod pluribus notavit Henricus Stephanus de Abusu linguæ Græcæ cap. 1. Concilium Auscense ann. 1068 :

Archidiacono autem interdicimus convivia more Symbolarum in ejus Ecclesiis peragi, aut in honore ejus aliquid usurpari contra consuetudinem veterem.

Vide Symbolum.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Probabilius Concilium Auscense intellexeris de expensis quæ in Archidiaconorum vel Episcoporum suceptionibus a Presbyteris ecclesiarum ruralium fiunt, quæ Paratæ alibi dicuntur, ut non obscure innuit Epistola Urbani II. PP. ann. 1099. apud Baluz. tom. 2. Miscell. pag. 180 :

Universas præterea paratas sive Symbolas, quas synodos vocant, tam ecclesiarum jam dictarum quam ex ceteris ecclesiis.... in sumptus vestium concesserunt.