![[]](img/image.png)
SYNOCHUS, a Gr. συνεχής, Continuus. Mirac. S. Bennonis
tom. 3. Jun. pag. 224 :
QuiVide Febris.(morbus)paulo post sanguinis missione in febris cujusdam genus (Synochum medici vocant) mutatus, adhuc magis excluso sopore invaluit.
P. , 1766.
◊ Tract. Petri de Alaman. de
Febribus ann. 1454. ex Cod. reg. 6983. fol. 116. v° : Febris sanguinea sive de sanguine, dicitur febris ebulitionis et fervea, sive ignea, propter multitudinem sui caloris. Dicitur etiam Synoca sive Synocus a σὺν, quod est Cum, et ὄγϰος, quod est Labor.