« »
 
[]« Syra » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 693b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SYRA1
SYRA. Ut Scyra ; legitur in Charta Henrici Regis Anglorum Ledecumbam monachis Cluniacensibus concedentis :
Et sint liberi et quieti de Syris et de hundradis et de placitis omnibus justicie regis et de murdro et de latrocinio et de daneget et de omnibus gealdis et de omnibus consuetudinibus.
(Chart. Cluniac. Coll. Burgund. B. N. t. 80, n° 251.)