« »
 
[]« Tafuria » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 012c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TAFURIA
TAFURIA, Tafuraria, Species tributi, aut pensitationis, apud Catalanos. Petrus II. Rex Aragon. in Charta ann. 1283. pro Libertatibus Catalaniæ :
Statuimus, quod Tafuraria tollatur perpetuo, et eam revocamus.
In titulo Capituli scribitur Tafuria. Fori Arag. lib. 1. tit. Privilegium generale Regni Arag. :
Aquello mesmo de las Tafurerias, que sian deffeytas a todos tiempos.
Exstat aliud Statutum Ferdinandi I. Regis, quo eadem Tafureria exstinguitur et aufertur. Sebastianus Cobarruvias :
Tahur, el que continua mucho el juego ; que si se repite Tahur, Tahur, dize hurtar, porque muchos de Tahures dan en ladrones, quando non tienen que jugar. La Ley 6. tit. 14. part. 7. dize assi en confirmacion desto : E a todo home deue asmar, que los Tahures, e los bellacos usando la trahirfreria, por fuerça, conviene que sean ladrones, e homes de mala vita. La Ley 8. tit. 16. part. 3. llama a estos Tafures, y los cuenta entre los infames y sera bien que se vea. La Ley final tit. 5. part. 2. donde se afea mucho el juego que passa de conversacion y entreteniemento, y como particularmente deven huyr deste vicio los Principes y grandes Senores.
Lusitanis Tafularia, est alea : quomodo etiam Tafureria apud Raymundum Montanerium cap. 237. et in Foris Aragonensibus, apud Michaëlem del Molino in Repertorio Fororum Aragon. V. Ludus. Rursum Hispanis Tafuria, vel Tafurea, est navis hippegus, para passar los cavallos, ut habet Antonius Nebrissensis.