« »
 
[]« Tallea » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 019c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TALLEA
TALLEA, Species tigni, materiæ, vel Scandula, Gall. Bardeau. Statuta Cadubrii cap. 23 :
Mercatores de Cadubrio libere et impune possint et valeant conducere, seu conduci facere suas Talleas ad quem locum seccarum vellent.
Correctiones eorumdem Statut. cap. 26 :
Si commune alicujus villæ de Cadubrio, vel major pars inciserit, vel fecerit Talleas et alia lignamina causa mercimoniandi, illud nemus non solum vicinis, sed etiam omnibus civibus et habitatoribus Cadubrii intelligatur esse commune, ita quod omnes impune possint in dicto nemore laborare.
Et cap. 99 :
Sancimus, quod quilibet buscherius in Cadubrio per dies octo, postquam signatæ fuerint Talleæ per aliquem mercatorem, tam terrigenam quam forensem, teneatur et debeat eas inaquare vel inaquari facere sub pœna sol. c. pro quolibet buscherio, et nihilominus ipsas Talleas inaquare omnino teneatur.
Rursum cap. 105 :
Si aliquis... ausus fuerit.... furari assides, Talleas, vel aliqua alia lignamina cujuscumque generis alicujus personæ, condemnetur in libris decem pro quoque ligno, Tallea vel asside, ultra alias pœnas in statutis contentas.
Vide Talea et Tallia.