« »
 
[]« Tartarinus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 035a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TARTARINUS
TARTARINUS, Tartariscus, Species panni ex Tartaria advecti, vel operis Tartarici. Vetus Charta apud Rocchum Pirrum in Episcop. Agrigent. :
Unam cappam de diaspro auri samito, vel Tartarisco aureo de sindone foderatam.
Monasticum Anglic. tom. 3. part. 2. pag. 85 :
Una penula de Tartarin blodio, pro capis.
Pag. 86 :
Unum mantellum de laneo cum Tartarin blodio.
Ibidem :
Duplicatum cum Tartarin planket. Tartaron,
ann. 4. Henrici VIII. cap. 6. apud Steph. Skinnerum in Etymologico Anglico. Arestum Paris. 9. Maii 1320 :
Item unam [] capellam de Tartarico rubeo, videlicet tunicam, dalmaticam, etc.
Literæ ann. 1388. apud Rymer. tom. 7. pag. 577. col. 1 :
Unum coopertorium cum celura integra et testerio de eadem secta, ac tribus curtinis de rubeo Tartarino.
Inventar. S. Capellæ Paris. ann. 1363. ex Bibl. Reg. :
Item una casula, una dalmatica, et una tunica de Tartaire.
Aliud ann. 1376 :
Tunica de panno de Tartaire plumbeo pro officio Quadragesimali.
Inventar. Gallicum :
Item un chasuble, dalmatique et tunique de Tartaire plumbée pour Caresme.
Joann. de Mandevilla in Itinerario :
Devant le Soudan nul estrange mesage ne vient, qui ne soit vestu de drap d'or, ou de camocas, ou de Tartaire en la guise que les Sarrazins sont vestus.
Vide Tartara 2.