« »
 
[]« Tenasmus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 055a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TENASMUS
TENASMUS, Egerendi libido continua, sed inanis, Laurentio in Amalthea. Plinius lib. 28. cap. 14. habet :
Tenesmos, id est, crebra et inanis voluntas desurgendi.
Habet etiam Tenasmus eod. cap. [] Sæpius alii Tenesmus dicunt, Medicis nostris Tenesme, Epreinte.
P. Carpentier, 1766.
Acta B. Amadei tom. 2. Aug. pag. 588. col. 1 :
Dum ipse dominus Antonius de la Ecclesia....... infirmaretur quadam infirmitate, quam vulgus appellat infirmitatem canalis, medici autem eam appellant infirmitatem Tenasmorum quodammodo incurabilem, etc.
Vide infra Thenasmus.