« »
 
TERMINATOR 1, TERMINATOR 2.
[]« 1 terminator » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 068c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TERMINATOR1
1. TERMINATOR, Terminatio. Charta Friderici II. Imp. ann. 1211. pro Ecclesia Panormit. apud Rocchum Pirrum tom. 1. pag. 144 :
Et quatuor beneficia, videlicet Cantoriam, et Thesaurariam, Subcantoriam et Terminationem, quorum reditus, etc.
Officialis ipse in Ecclesia Panormitana, Agrigentina, et aliis, Terminator [] appellatur, seu Magister Ceremoniarum, qui ut et ejus collega, utitur veste violacea. Hujus autem est invigilare, ut in celebrandis sacrificiis, officiis recitandis, unanimiter procedant Sacerdotes et Clerus, quale item quotidie sacrum, et officium sit recitandum edicit. Ita idem Pirrus tom. 1. pag. 210. et t. 2. pag. 326. Vide Terminarius 2.
[]« 2 terminator » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 069a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TERMINATOR2
2. TERMINATOR, Ὁροθέτης, in Glossis Lat. Gr. et Gr. Lat. Finitor, qui terminos seu limites statuit. Literæ Caroli V. Regis Fr. ann. 1366. tom. 4. Ordinat. pag. 676 :
Extimatores, Terminatores, carreyrenos, levederios, robiniarios, defensores pacuorum, alliatores et inspectores mensurarum predictarum, etc.