« »
 
[]« Themela » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 096a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/THEMELA
THEMELA. Passio SS. Seraphiæ et Sabinæ, tom. 2. Miscell. Baluz. pag. 107 :
Præses vero post tertium diem paravit lusorium trans pontem super arcum Albini, ubi solebat fieri Themela, et jussit officio ut adduceretur Seraphia, etc.
Ubi Themela, a Græco est θυμέλη, Ara in Theatris, ut interpretatur Suidas, vel Pulpitum in orchestra, ubi musici canebant in scenis. Vide Thymele.