THLIBOMENUS, Θλιϐόμενος, Pressus, afflictus. Thlibomeni in Ecclesia dicebantur Egentes, qui sustentare se ac victui necessaria suppeditare sibi non valebant. Epistola Cleri Rom. ad S. Cyprianum 8. edit. Oxon. :

Sive viduæ, sive Thlibomeni

(perperam in Editione Pamelii Clydomeni et in aliis Clinomeni) qui se exhibere (i. e. se nutrire sibique necessaria ad vitam præbere)

non possunt..... utique habere debent, qui eis ministrent

. Epistola S. Cornelii PP. ad Fabium Antioch. n. 3. Edit. Coustantii :

Viduas cum Thlibomenis plus mille quingentas, χήρας σὺν θλιϐομένοις,

in Græco. Vide Notam Coustantii.