« Tihla » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 106a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TIHLA
TIHLA, seu tihtla, Saxonibus Accusatio, postulatio, compellatio, quasi titulus
accusatorius. Leges Canuti Regis Angl. cap. 62 :
Si quis amicis destitutus, vel alienigena ad tantum laborem veniat, ut plegium non habeat in prima Tihla, i. accusatione, ponatur in carcanno.Leges Henrici I. Angliæ Regis cap. 9 :
Differt etiam an aliquis cum suo vel alterius homine causam agat, et si quid in actu, vel in sola Tihla consistat.Cap. 45 :
De nemore in operato per Tihlam nemo respondeat, nisi sit ibi captus, vel sit homo ejus, cujus est nemus.Cap. 57 :
Inter homines aliorum Comitatuum observetur, et de Tihla pariter veniant in curias, etc.Adde cap. 59. 64.