« Tosta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 137c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TOSTA
TOSTA, Panis tostus, Gall. alias Tostée. Menotus Sermon. fol. 126. v° :
Bene video quod tempore præterito modicum gustatis de ista Tosta. De ceste Tostée des serviteurs,ut ibid. Gallic. redditur. Vide Tofta. Tosta hic idem quod mox froTostée in Tostea.
P. , 1766.
Tosta, Panis tenuissimus ex farina et aqua confectus atque ad ignem ferreis prælis
tostus ; unde nomen. Synod. Andegav. ann. 1263 : Prohibemus sacerdotibus parochialibus, ne parochianis suis die Paschatis Tostas seu hostias, loco panis benedicti, ministrent.Hinc Tostée rem minutissimam designat in Mirac. B. M. V. MSS. lib. 1 :
Car je ne prise une Tostée,Parole, qui n'est escoutée.