« Tramarcus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 151b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRAMARCUSTRAMARCUS. Hugonis Magni Diploma pro S. Juliani Monasterio Turon. tom. 3. Annal. Benedict.
pag. 710. datum dicitur
in villa Fontanas, ubi residebat domnus Hugo venerabilis Comes et Tramarcus cum suis fidelibus; hujus vero Diplomatis initio Hugo Dux Francorum appellatur necnon Demarcus : unde colligere est Tramarcum et Demarcum unum et eumdem esse ; est autem Demarcus juxta vim vocis δήμαρχος, Princeps populi, quod de Duce vel Comite dici potest. Vide Demarchus.

