« »
 
TRANSIRE 6, TRANSITORIUM 1, TRANSITUS 1, TRANSITUS 2, TRANSITUS 3.
[]« 6 transire » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 154b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRANSIRE6
6. TRANSIRE, Defungi, obire. Transitus, obitus, mors. Voces Christianis Scriptoribus usitatiores. Beletus cap. 4. et ex eo Durandus lib. 7. Ration. cap. 1. n. 18 :
Transitus dicitur festum de morte Sanctorum, quoniam animæ illorum a corporibus exeuntes, per ignota sibi et diversa loca transeunt, ut per cœlum aëreum et æthereum, et crystallinum, ut tandem perveniant ad Empyreum.
Vita MS. S. Mauri Abb. :
Non mors dicenda, sed vero nomine vita
Est, obit ut justus, cujus sit Transitus ortus.
Vetus inscriptio Viennæ :
Transiit Sub Die... Orbis Fausto Viro. c... Coss. Prosternuntur Milite Coeli.
Commodianus Instr. 42 :
Transire jubentur ad Dominum partibus dextris.
Gregorius Turon. lib. 5. Hist. cap. 8 :
Eodem anno et B. Germanus Parisiorum Episcopus Transiit.
Florentius Wigorn. ann. 862 :
Sanctus Transivit Swithunus, et astra petivit. Vitam transire,
pro transigere, quomodo dicimus, Passer la vie, [] in Epist. Silonis Regis Hisp. ad Cixilanem.
Transitus, Mors. Vetus inscriptio Christiana in S. Crucis Monasterio Burdegalensi :
Hic requiescet bone recordationis famulus xpi. Mummolenus, qui vixit annus cc. septuagenta, apud quem nullus fuit dolus malus, qui fuit sene ira jocondus, hoc est, accepit transitum sub die vi. Idus Augustas, ubi fecit Augustus dies septem anno v. Regnum Domini nost
. Chlodovei Reg. Testamentum Hadoindi Episc. Cenoman. apud Brisson. lib. 7. Formul. :
Ut hanc (villam) ministri ejusdem post meum Transitum teneant, possideant, etc.
Gregorius Turon. de Vitis Patr. cap. 10 :
Die Dominica Transitum accipio, etc. Transitus S. Martini,
apud eumdem Gregorium non semel, Chrodegangum in Regula Canonicor. Metensium cap. 20. etc. Adde Senatorem lib. 8. Epist. 8. Leg. Burgund. tit. 42. § 1. tit. 53. Capit. Walterii Aurelian. Episc. cap. 18. Form. 37. ex Baluz. etc.
[]« 1 transitorium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 154c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRANSITORIUM1
1. TRANSITORIUM, Transitura, Transitus, Quod præstatur a transeuntibus per terras alicujus domini, Gall. Droit de passage. Transitorium tributum, in lege Longob. lib. 1. tit. 14. § 16. Ludov. P. 43. Transitoriæ consuetudines, apud Guibertum lib. 3. de Vita sua cap. 8. Ch. Phil. I. Reg. Franc. pro Abbat. Becci in 20. vol. Bulla Innoc. II. PP. ann. 1135. ex Archiv. Resbac. :
Insulis quoque et molendinis, necnon et piscatoriis cum pontibus etiam cunctisque aquæ Transitoriis.
Chart. Regum Angl. in Camera Comput. Paris. pag. 17 :
Quæ sive teloneum, sive Transitus nominatur, sive alio nomine dicitur, quod solet exigi pro consuetudine fisci a vendentibus, vel ementibus, vel Transeuntibus.
Diploma Lotharii II. Imp. ann. 1137. tom. 2. Ampliss. Collect. Marten. col. 99 :
Nullum teloneum, nullum pontaticum, nullum Transitum vel exitum, nullum denique publicum terra aquave vectigal, aut pensionem monachi..... in nullo regni nostri loco persolvant.
Donatio ann. 20. Ludovici Regis :
Donavi Ecclesiæ Cluniacensi... omnes consuetudines, amnem quoque subter currentem cum Transitu.
P. Carpentier, 1766.
Transaige, in Charta ann. 1387. inter Probat. tom. 3. Hist. Burg. pag. 109. col. 2 :
A nous seul et pour le tout appartenoit esdits termes....... le peage, le passaige, Transaige, les ventes, etc.
Vide Transmissum.
Transitura, in Capit. Caroli M. lib. 4. cap. 59 :
Ut nullus ad Palatium, vel in hostem pergens, vel de Palatio, vel de [] hoste rediens, tributum quod Transituras vocant, solvere cogatur.
Lex Longob. habet hoc loco Transitorium. Trastura, eadem notione in Chartis Italicis apud Ughellum tom. 4. pag. 787. 789. 795. Capitulare 5. Lud. Pii ann. 819. cap. 16. Trasturas etiam habet, ubi Codd. alii straturas, tricturas, tristuras, uti monet Baluzius. Rhenanus lib. 2. Rerum German. pag. 93. videtur legisse straturas. Tresturas vero habet Charta Caroli C. ann. 18. Ind. 2. in Tabul. Dervensi :
Silvas etiam quas ex omni parte in circuitu monasterii concessimus, et mercatum in prædicta villa Glonna, et Tresturas ad salem emendum, quas de pontanatico S. Petro et B. Berchario in usus Monachorum tradidimus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Charta Liutpr. Langob. reg. ann. 715. vel 730. apud Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 24 :
Item in Campo Marcio Transitura debeat dare binos tremisses per singulas naves.
Vide supra Transfretatio.
[]« 1 transitus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 155a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRANSITUS1
1. TRANSITUS, dicitur de Præfectis aut Judicibus Provinciarum, qui in regiones vel urbes aut vicos sui districtus discurrunt, juris discendi, vel de criminibus inquirendi gratia, in leg. 4. Cod. Th. de Off. Rector. prov. (1, 7.) et leg. 6. Ne quis in Palatio, (7, 10.) etc.
[]« 2 transitus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 155a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRANSITUS2
2. TRANSITUS (cum scilicet Missale refertur a cornu Evangelii ad cornu Epistolæ) Communio dicitur : Nazaræus vocabitur. Ita in Actis SS. Junii tom. 4. pag. 699. ubi de festis S. Joh. Baptistæ. Vide alia notione in Transire 6. et Transitorium.
Transitus Viæ Publicæ. Hugo Flaviniac. in Chron. pag. 132 :
Correptionem omnium mensurarum, exceptis alodiis, quæ homines tenent ad placitum generale respicientes et publicæ viæ Transitum.
Id est justitiam criminum, quæ in itineribus publicis committuntur :
La Justice des grans chemins.
[]« 3 transitus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 155a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRANSITUS3
3. TRANSITUS, Ultimæ morientis angustiæ. Ceremon. MS. B. M. Crassens :
Si autem diu (moriens) in Transitu duraverit, hæc sæpius repetantur, nec sine psalmis aut divinis lectionibus relinquatur.
Vide in Transire 6.