« Triceolus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 180c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRICEOLUSTRICEOLUS. Tabernarii, spiocarii et Triceoli, in Statutis Pisaur. inter Acta SS. tom.
3. Junii pag. 936. Forte ab Italico Treccone, esculentorum propola, caupo, Gall.
Aubergiste. Alio significatu accipiunt Bollandistæ, quos consule.

