« Tripodare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 186a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRIPODARE
TRIPODARE, Gradus baculo veluti tertio pede firmare. Chron. Watin. apud Marten. tom. 3.
Anecd. col. 821 :
Si quando autem ad modicum remissaEt col. 825 :(paralysis)passione ad ecclesiam aut alicubi eundum erat, baculo sustollente, vivum cadaver segniter ac fatigabiliter Tripodabat, etc.
Suscipe ergo grabbato decumbentem, et resigna nobis non, ut solet, miserabiliter Tripodantem, etc.Vide Tripetia.