« Tritus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 189b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRITUS
TRITUS, Τρίτος, Tertius. S. Bern. de cantu seu
correctione Antiphonarii n. 3 :
Quatuor enim sunt diversitates seu maneriæ cantuum..... Hæ apud Græcos vocantur Protus, Deuterus, Tritus et Tetradus.Iisdem vocibus ad varios musicæ modos significandos utitur Aurelianus Mon. Reom. in Epist. ann. 851. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 123. Statuta Canonic. Regular. apud R. Duellium lib. 1. Miscell. pag. 104 :
Horam post Tritam tunc Tertia perficiatur.