« Tubator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 203a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TUBATOR
TUBATOR, Ital. Tubatore, Qui tuba canit, in Chronico Parm. ad ann. 1287. apud
Murator. tom. 9. col. 811. in Chronico Estensi ad ann. 1348. apud eumdem Murator. tom. 5.
col. 451. in Statutis Placentiæ fol. 4. Vercellarum fol. 2. v° in Diplomate ann. 1415.
apud Ill. Fontaninum ad calcem Antiq. Hortæ pag. 457. Vide Nacara.