« »
 
VALENTIA 1, VALENTIA 2.
[]« 1 valentia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 235c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VALENTIA1
1. VALENTIA, Virtus ; ῥώμη, δύναμις, in Gloss. Gr. Lat. Alibi : Σθένος, Valentia, robur. Gloss. Lat. MS. : Valentia, fortitudo, firmitas, robur. Vox Latinis Scriptoribus nota. Macrobius Comment. lib. 2. cap. 14 :
Ut medicus, ut exercitator corporum, sanitatem vel Valentiam, quam ille ægris, hic luctatoribus præstat.
Harigerus Abbas in Vita S. Landoaldi n. 6 :
Mox ut illuc destinavit, Valentia totius corporis statim reintegrari meruit.
Ratherii Veron. Episc. Serm. 1. de Quadrag. apud Acher. tom. 2. Spicil. pag. 295 :
Quale vero caput habet anima tua, quas manus, quos pedes, quæ alia membra ? monstra mihi saltem si vales colorem ejus ; si non vales, ego ejus tibi demonstro Valentiam.
Utitur etiam Gregorius VII. lib. 1. Epist. 46. Berthold. Annal. ad ann. 1077. apud Pertz. Scriptor. tom. 5. pag. 302 :
Eggibertum non parvæ Valentiæ et virtutis comitem, qui sibi rebellaverat.... hostiliter impetebat.
Charta ann. 1231. apud Guden. Cod. Diplom. tom. 3. pag. 1102 :
Abbas et conventus ejusdem monasterii facere debent de propriis expensis murum circa cimiterium parochiæ memoratæ ; qui videlicet murus in 4. annis debet perfici et consummari, ita quod ejus Valentia possit muro cimiterii in Flagestat per omnia comparari.
Charta ann. 1239. in Regesto Comitum Tolosæ Cameræ Comput. Paris. fol. 120 :
Quod fideles vobis et successoribus vestris Valentiam faciemus in placitis, et in guerris contra omnes homines, cum a vobis vel vestris fuerimus requisiti, etc.
Ubi Valentiam facere, est omnem vim adhibere, Faire son pouvoir.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Rectius dixisset eo loci Valentiam facere idem esse quod infra Valere, [] juvare, auxilio esse. Hæc quippe formula est qua vassalli dominis suis in clientelari professione auxilia consueta jurabant : quod ex sequentibus manifestum fit. Charta ann. 1197. in Append. ad Marcam Hisp. col. 1387 :
Promitto vobis et ecclesiæ Arulensi fidelitatem, et Valentiam, et adjutorium per bonam fidem de membris vestris et honore vestro et de avere.
Paulo ante legitur :
Quod erimus vobis adjutores boni et fideles defensores contra omnes homines et feminas.
Charta ann. 1212. apud Acher. tom. 10. Spicil. pag. 180 :
Præstabimus etiam vobis et successoribus vestris Valentiam et auxilium contra omnes personas.
Charta ann. 1257. ex Schedis Præs. de Mazaugues :
Quod teneantur.... facere de his quæ eis tradentur fidelitatem et homagium, cavalcatas, et Valentiam de placito et de guerra.
Quod alibi sequi et juvare dominum de placito dicitur. Charta ann. 1283. tom. 2. Hist. Dalph. pag. 27. col. 1 :
Quod daret seu eis faceret auxilium, juvamen seu Valentiam in necessitatibus quæ eis occurrent.
Homagium ann. 1332. ex Schedis D. de Remerville :
Promisit dicta domina tutrix.... in perpetuum se præstituram Valentiam, consilium et auxilium.
Adde Spicileg. Acher. tom. 8. pag. 225.
P. Carpentier, 1766.
Charta ann. 1234. ex Cod. reg. 4659 :
Liceat dicto Geracido Amico facere guerram seu Valentiam de terra dicti feudi vel dictorum feudorum, per se vel per amicos suos ; ..... dum tamen non faciat guerram seu Valentiam contra civitatem Avinionis.
Vide supra Valensa et mox Valere.
[]« 2 valentia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 236a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VALENTIA2
2. VALENTIA, Valor, pretium, Valance, in Consuet. Aquensi tit. 9. art. 40. Charta Innocentii II. PP. ex Chartular. Episc. Paris. fol. 35 :
Ipse (Abbas) parrochianorum punivit excessus in Valentia ferculorum.
Acta Innocentii III. PP. pag. 11 :
Daret et Valentiam auri viginti millium unciarum.
Rogerus Hovedenus pag. 783 :
De excaëtis dom. Regis et earum Valentiis, et quis eas habeat, etc.
Sententia ann. circ. 1080. ex Bibl. Colbert.
Usque ad diem quo pliverunt drictam in manu Vicecomitissæ ad ipsam Valentiam qua valebat in ipso die quo ipsum castellum accepit
. Charta ann. 1235. ex Schedis Præs. de Mazaugues :
Et nunquam in aliquo contravenire ratione majoris Valentiæ.
Occurrit etiam apud Will. Malmesburg. in Vita S. Aldhelmi cap. 10. Calmet. tom. 1. Histor. Lothar. inter Probat. col. 248. et alibi. Vide Vaillentia.
P. Carpentier, 1766.
Vaillance, eadem acceptione, in Charta Henr. comit. Grandisprati ann. 1247. ex Chartul. Campan. Cam. Comput. Paris. fol. 251. v°. col. 2 :
Et cil devantdiz blez doit estre païez à la Vaillance de minage.
Alia ann. 1269. inter Probat. tom. 2. Hist. Burg. pag. 32. col. 2 :
Que lidit Jahans hait six cens et sexante et dis livrées de terre à Viennois avec la Vaillance de ladite terre de par sa mere ; laquelle Vaillance doit estre contée esdites six cens et sexante et dis livrées. Valler,
pro Valoir, in Charta ann. 1438. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Brit. col. 1060.