![[]](img/image.png)
«
Vaniare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 242a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/VANIARE
VANIARE, Vagari, vana dicere. Vide supra
Vanaciare. Acta S. Franciscæ Rom. tom.
2. Mart. pag. 125* :
Repausa ergo tuam mentem, ne vadas Vaniando, fige te in amore
benigno.
Vide
Vanizare.