« Vanoa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 243a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VANOA
VANOA, pro Vanna. Vide in hac voce.
P. , 1766.
Vanoa, Stragulum acupictum gossipio fartum. Charta ann. 1331. in Reg. 66. Chartoph. reg.
ch. 924 : Item quod dictus Jacobus per sui officiiin Invent. ann. 1361. ex Tabul. D. Venciæ. Nihil ergo temere mutandum in locis laudatis v. Vanna 1. ubi Vanoa legitur.(viguerii)potentiam, quandam Vanoam et ob causa(sic)valoris octo librarum et ultra cujusdam presbiteri, quæ ad inquantum vendebantur, etc. Item tres Vanoas tales quas,
L. , 1883–1887.
◊
<cit>
Et de duobus pulvinaribus cum pluma, et duabus Vanois bonis et integris.Cart. Magalon. ex Rev. Soc. Sav. 1873. p. 413. </cit>