« 2 venia » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 270b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VENIA2
2. VENIA, Idem quod vulgo Indulgentia, Remissio aut
relaxatio pœnæ seu pœnitentiæ pro peccatis, vel debitæ, vel impositæ ; præsertim illa
indulgentia, quæ ad ecclesiam aliquam certo die concurrentibus conceditur a summo
pontifice, vel ab episcopis. Vide supra Pardonantia. Fragm. Hist. Fulginat. ad
ann. 1292. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 141 :
Sanctus Johannes de Casalina venit Fulginium ad Veniam beati Feliciani.Vide ibi notam. Simili sensu in Inscript. ann. 1055. apud Schannat. Histor. Episc. Wormat. pag. 63. tom. 1 :
Dedicata est ista capella ...... in honorem..... S. Stephani Prothomartyris, Clementis papæ, Marcelli papæ et aliorum plurimorum martyrum et sanctorum, ad quorum Veniam Arnoldus præsul ante limen januæ istius templi coram clero et populo tradidit 6. mansos.Ad eorum indulgentiam obtinendam. Alia ann. 1034. ibid. pag. 67 :
Azzechoni episcopo et Benzoni qui fecit Veniam rogate.
P. , 1766.
Venia Digna, Idem quod Bona venia. Acta S. Jan. tom. 6. Sept. pag. 881. col. 2 :
Qualiter amplitudo corporis ejus secundum staturam æquiorem, ad quam metiri et comparari potuit, Venia digna, quinque pedum et sex digitorum prolixa fuisset, etc.