« »
 
[]« 1 versana » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 286b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VERSANA1
1. VERSANA, Arvernis Versée, Terra proscissa, ager de novo ad cultum redactus : aliis Versane est Terra in colle sita : denique Versane vocant nonnulli terram Aquiloni adversam. Tabular. Camalar. diœc. Anic. :
Donaverunt R. Roberto quandam vineam sitam subtus hortos et unam Versanam in Cumbas.
Charta apud Stephanot. Antiquit. Lemovic. part. 1. pag. 704 :
Dedit etiam Versana de gran ; .... in alio loco pratum del Martineze. Versenne,
apud Xantones Vide Verseria.