![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/V/304c.jpg)
« Viagerius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 304c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIAGERIUSVIAGERIUS, Usufructuarius. Viager, in Consuetudinibus Insulensi art. 187. Montensi
cap. 21. 28. 25. Camerac. tit. 9. art. 6. tit. 12. art. 24. etc. Viager ou
Viageresse, in Statut. Lossens. art. 19. Arestum Parlamenti ann. 1450. apud Baluz.
tom. 2. Hist. Arvern. pag. 400 :
Jurando quod bene et rationabiliter dictis terris et dominiis utetur,.... et circa hæc omnia faciet quæ bonus paterfamilias Viagerius facere debet.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Viagerius Redditus, Annua pensio quæ morte exstinguitur, Rente ou pension viagere, passim in
Consuetud. municipal. Arestum Parlamenti ann. 1499. apud eumd. Baluz. ibid. pag. 465 :
Cum quo..... idem defensor ad mille ducentas libras Paris. annui et Viagerii redditus pro dicta redemptione appunctaverat.Vide Viagium 2. Viarium et Vitalitium.
