![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/V/339c.jpg)
« Vinculare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 339c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VINCULAREVINCULARE, Ligare, Joanni de Janua ; in vincula conjicere. Vinculatus,
ligatus, apud Papiam, carceri mancipatus ; occurrit apud Martianum Capellam lib. 1.
Gregorium M. lib. 3. Epist. 31. Thuribium Episcopum Asturicensem de Libris apocryphis,
Venericum Vercellensem de Unitate Ecclesiæ conserv. pag. 34. in Lege Wisigoth. lib. 9.
tit. 1. § 2. in Historia Cortusiorum non semel, apud Alanum de Planctu naturæ pag. 288. et
alios.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vinculari, Obligari, astringi. Charta apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 1554 :
Item, ex juramento generatur obligatio principaliter Deo ; sed Deus non vult aliquem Vinculari ad iniquitatem : ergo dictum juramentum nullomodo est servandum.
Vinculata Bona, Practicis Hispanis dicuntur, quæ hypothecæ vel substitutioni subjacent, apud
Michaëlem del Molino in Repertorio Foror. Aragon. Vide Foros Aragon. lib. 6. tit.
de Rebus vinculatis, et Observantias Regni Aragon. lib. 5. eodem titulo.
Vinculatorium, δεσμοτήριον, Carcer, in Vita S. Eutropii cap.
12 :
Cum ego et comprehensi beatissimi viri in Vinculatorium duceremur, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vinculativa Custodia, Eodem intellectu. Gesta Trevir. Episc. apud Marten. tom. 4. Ampl. Collect. col.
395 : Quæ Rex nudiens, nuntios secum misit, qui eum cancellarium cum litteris ceperunt, et Vinculativæ custodiæ addixerunt.
