VINITOR, ἀμπελουργός, in Gloss. S. Benedicti : Qui vineam custodit, vel qui calcat uvas, vel qui custodit vinum. Ita Ugutio, Gallis Vigneron. Vox Latinis Scriptoribus nota. Occurrit in Leg. Salica tit. 11. § 5. Testam. S. Irminæ ann. 698. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 10 :

Similiter dono ad jam dicta loca sanctorum vineæ pedeturam unam in monte Viennensi cum Vinitore nostro Alithfrido cum omni peculiari suo.

Gregorius Turon. lib. 5. cap. 49 :

Cracina Pictavensis insula vocatur, in qua a fiscalis Vinitoris servo, Leocadio nomine, nascitur.

Tabular. S. Remigii Remensis :

Vineæ 19. cum totidem Vinitoribus, ubi possunt colligi de Vino mod. 177.

Charta Chrodegangi Episc. Metensis ann. 763 :

Similiter donamus in pago Magnise in villa Pomaria sortes cum Vinitore, vel illam vineam, quam ipse Vinitor facit, etc.

Vita S. Joan. Episc. Tragur. Romæ edita :

Grando superveniens vineas contudit adeo, quod Vinitores non uvas, sed racemos rarissimos domum referrent.

Charta Philippi Reg. Fr. in M. Pastorali Eccl. Parisiensis lib. 19. ch. 79 :

Noverint... apud nos fecisse querimoniam de Vinitoribus vinum de potestate Spedonæ villæ per aquam deferentibus, qui rotaticum, quod alii Vinitores vinum per terram deferentes reddebant, ad plenum reddere recusabant.